Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, desember 2005

Osama Hussein og Saddam Bin Laden - Fyrsti hluti

Hér verður fjallað um tengsl stjórnar Saddams Hussein við al Qaeda. Af mjög miklu er að taka og verður því málinu gert skil í nokkrum hlutum. Efnið er unnið upp úr bókinni Disinformation eftir Richard Miniter. Margt áhugavert er að finna í henni.

- Myndir sem leiniþjónusta Malasíu tók í janúar 2000, sýna að Ahmed Hikmat Shakir, starfsmaður írösku leinþjónustunnar, var á fundum með al Qaeda liðum.

- Samkvæmt gögnum frá írösku leyniþjónustunni hitti Bin Laden fulltrúa írösku leiniþjónustunnar á fundi í Sýrlandi árið 1992.

- Samkvæmt leiniþjónustu Súdana áttu fulltrúar írösku leiniþjónustunnar fundi með bin Laden árið 1994 í Khartoum.

- Michael Scheuer, mikill og hávær andstæðingur Bush stjórnarinnar og fyrrum yfirmaður þeirrar CIA deildar sem fylgdist með bin Laden, skrifar í bók gefinni út árið 2002 að bin Laden og Írakar hafi náð tengslum í gegnum starfstöð al Qaeda í Khartoum.

- Samkvæmt grein í Weekly Standard, kom bin Laden sér í samband við stjórnvöld í Írak til að verða sér útum efna og sýkla vopn, sem hann ætlaði að nota gegn óvinum íslam á 10 áratugnum.

- Ítalska blaðið Corriere della Sera fjallaði um yfirmann írösku leiniþjónustunnar, Faruq al-Hijazi, sem var falið að hlúa að sambandi Íraka við al-Qaeda á seinni hluta tíunda áratugsins, og greindi frá ýmsum fundum á milli þessara aðila.

- Árið 1999 sagði hið vinstrisinnaða breska blað, Guardian, frá því að Faruq al-Hijazi, yfirmaður írösku leyniþjónustunnar, hefði farið til Khandahar í Afganistan til að ráðgast við al Qaeda, og til að bjóða bin Laden hæli í Írak.

- Árið 2000 lýsti stjórn Sádí-arabíu yfir hættuástandi um allt land, sökum þess að al Qaeda og Írak höfðu komist að samkomulagi um að gera sameiginlegar árásir á breska og bandaríska “hagsmuni” á Arabískaganum.

- Samkvæmt gögnum sem fundust eftir innrásina í Írak sendi al Qaeda háttsettan fulltrúa til Bagdad árið 1998 til að funda í 16 daga með íröskum stjórnvöldum. Írakar borguðu fyrir dvöl hans á glæsihóteli (herbergi 414 í Mansur al-Melia), og vonuðu að fundirnir yrðu til þess fallnir styrkja enn frekar tengslin við al- Qaeda.

- Í október 2000 var fulltrúi írösku leiniþjónustunnar, Salah Suleiman, handtekinn við landamæri Afganistian af stjórnvöldum í Pakistan eftir fundi með Ayman al-Zawahiri, næst æðsta manni al Qaeda.

- Qassam Hussein Muhammed, fyrrum starfsmaður írsösku leiniþjónustunnar sagði frá því í viðtali árið 2002, að hann hafi verið einn af 17 lífvörðum al- Zawahiri, er hann heimsótti Bagdad árið 1992. Hann sagði al Zawzhiri hafa dvalið á al-Rhasid hótelinu, og að honum hefði oft verið fylgt að höllum Saddams Hussein til funda. Svipaða sögðu sagði Abu Aman Amaleeki.

- Allawi sagði frá því í ítarlegu viðtali við dagblaðið Al-Hayat að al- Zawahiri hefði einnig dvalið í Írak í september árið 1999.

- Saddan Hussein bauð al-Zawahiri að vera viðstaddur ráðstefnuna “Popular Islamic Conference”

- Spænski músliminn Yusuf Galán (Luis Galán Gonzales) var ákærður af spænskum dómstólum fyrir sinn þátt í undirbúningi árásanna á Tvíburaturnanna. Við húsleit hjá honum fundust ýmis gögn sem tengdu hann við al Qaeda, svo og boð um að koma í veislu í íraska sendiráðinu í Madrid.

- Í stjórnstöð írösku leyniþjónustunnar fundust gögn um fjárhagsstuðning Bagdad stjórnarinnar við hryðjuverka hóp í Úganda sem tengist al Qaeda. Samkvæmt Daily Telegraph vildi þessi hópur stofna æfingastöð í Írak þar sem að undirbúa ætti menn fyrir heilagt stríð (jihad). Æfingastöðin átti að vera “International holy warrior network”.

- Dagblaðið Al Hayat sagði frá því þann 23 Maí 2005 að samkvæmt al Qaeda liðum í haldi, hefði að Saddam Hussein verið reiðubúinn til að hjálpa al Qaeda eftir árásir þeirra á Bandarísk sendiráð í Keníu og Tansaníu, svo og að Saddam Hussein hefði lýst yfir hrifningu sinni með USS Cole árásirnar í Jemen í október árið 2000.

- Hryðjuverkahópurinn Ansar al-Islam, tengdist bæði íraksstjórn og al-Qaeda. Foringi hópsins (Mullah Melan Krekar) sagði við Kúrdískt dagblað að hann hefði fundað reglulega með bin Laden og al Qaeda mönnum síðan árið 1988. Mullah Melan Krekar sagði að þegar að hann hefði skipulagt sjálfsmorðsárásir á Bandaríkjamenn árið 2001, hefði hann fengið styrk uppá 300.000 dollara frá al Qaeda. Krekar þessi er nú í varðhaldi í Hollandi. Hópur hans (Ansaar al-Islam) var og er hliðhollur Saddam Hussein, og starfar að mestu leyti í norður Írak, og gerir árásir á kúrdneska andstæðinga Saddams Hussein. Talsmenn Kúrda segja að starf Ansar al-Islam hafi verið fjármagnað af Bagdad stjórninni.

- Franska blaðið Le Monde sagði frá því í júlí á þessu ári, að Asnar al-Islam hafi verið stofnað með hjálp Saddams Husseins annars vegar, og al Qaeda hins vegar, til að berja á ,,vestrænum” Kúrdum og finna nýliða fyrir al Qaeda.

- Tvö hleruð símtöl frá árinu 2002 tengja bæði Saddam stjórnina og al Qaeda við Asnar al-Islam. Þau sanna fjárstuðning Íraksstjórnar við samtökin. Einnig kom fram að Saddam stjórnin og al Qaeda hefðu náð samkomulagi um hæli og skjól í norður Írak fyrir al Qaeda menn á flótta frá Afganistan.

- Meðlimur Asnar al-Islam, Rebwar Mohammed Abdul, sagði LA Times frá því að hann hefði séð fulltrúa Saddams Hussein með Krekar.

- Fangar úr röðum Asnar al-Islam í haldi Kúrda hafa staðfest tengsl við bæði Saddam stjórnina og al Qaeda.

- Írakinn Abu Mohammed sem flúði til Tyrklands, sagði Sunday Times að hann hefði séð menn bin Ladens í æfingabúðum í Írak árið 1997. Mohammed var á þeim dögum meðlimur í sérsveit Saddams Hussein, ,,Fedayeen”. Hann sagði m.a. frá því sem hann sá í Salam Park búðunum, suð vestur af Bagdad., sem reknar voru af írösku leyniþjónustunni. Þar sá hann menn æfa flugrán með alvöru Boeing 707 vélum. ,,Jamil Kamil herforingi og búðastjóri tók á móti okkur ásamt herforingjanum Ali Hawas. Ég sá þar hóp manna standa í röð til að fá að borða. Hawas sagði, ekkert vera að spá í þeim, þeir eru menn bin Laden. Þeir koma þér ekkert við.”

- Ravi Nessam, fréttamaður Associated Press segist hafa séð risastórar farþegaþotur í æfingabúðum Salam Park, og að þar hafi augljóslega verið hryðjuverka æfingar.

- Sabah Khodada fyrrum herforingi í íraksa hernum sagði í október 2001 í viðtali við PBS sjónvarpstöðin að Salam Park búðirnar væru sérhæfðar til að búa til hryðjuverkamenn og flytja þá út um allan heim. ,,Við æfðum flugrán og lestarrán, rændum strætis vögnum, hvernig undirbúa ætti sjálfsmorðsárásir, hvar best væri að koma fyrir sprengjum. Við æfðum okkur í að ræna flugvélum með einföldum hnífapörum...”

Ég veit ekki hversu oft ég hef heyrt talað um það að sauðvitlaus almenningur í Bandaríkjunum hafi talið vera tengsl milli Saddams Hussein og al-Qaeda. Sem betur fer vita Evrópu búar, skynsamir og vel upplýstir eins og þeir nú eru, að engin tengsl voru milli Saddam Hussein og al Qaeda. Er það?

Framhald á miðvikudaginn....

Sindri Guðjónsson


Ritstjórnarviðhorf - Margur telur mig sig

,,Flugufóturinn” útskýrir af sinni alkunnu gamansemi og gríni, að við á íhald.is/Veritas séum rasistar. Hér eru dæmi:

,,Helstu áhugamál hugdettunnar eru þannig: hreinleiki … kynstofna”

Meðal helstu skýrslna á vegum hugdettunnar má nefna:

3. ,,Þekktu frændur þína! - Úttekt á frændsemi Evrópuþjóða." Margir kalla þjóðir frændþjóðir sem ekki eru eru það (t.d. Finnar). Þetta er mikið vandamál.

Þá er fyrirhugað að hugdettan standi fyrir sérstakri fyrirlestraröð um norrænan kynstofn og hættur sem fylgja því að börn læri tungumál, önnur en germönsk.

Það er alveg einstakt að vera grunaður um kynþáttahyggju. Einn albesti vinur minn heitir Kusse Soka. Hann er frá Eþíópíu. Við hlupum saman, borðuðum saman, rúntuðum saman, horfðum saman á bíómyndir. Þegar ég var hvað mest með Kusse, var ég reglulega gestkomandi á heimilum Afríkumanna hérlendis. Mér fannst það mjög skemmtilegt og ánægjulegt, og var mér afar vel tekið... svona af ,,nasista” að vera (þ.e.a.s. ef marka má flugufótinn, þá er ég hálfgerður nasisti). Síðan átti ég mjög góðan vin frá Ghana, sem er nú aftur fluttur heim til sín. Ég er einhvers staðar með spólur sem hann lánaði mér sem ég gleymdi að skila honum... hvar voru þær nú aftur? Annar góður félagi minn heitir Jeannot. Hann er frá Madagascar. Við brölluðum ýmislegt. Nikolai, samnemandi minn og vinur í Háskólanum á Akureyri er frá Ghana. Hann hefur beðið mig að kenna sér á gítar. Ég hef aldrei séð neinn af öllum þessum stóra hópi af pólitískt rétthugsandi fólki úr röðum samnemenda minna ræða við hann. Við Nikolai hittumst um helgar.

Vonandi eignast Kusse fljótlega son. Það yrði skemmtilegt ef dóttir mín giftist honum, ef strákurinn yrði eitthvað líkur pabba sínum.

Þeir sem þykjast hafa innsýn inn í hugsunarhátt fólks sem það þekkir ekki neitt ættu að hugsa sinn gang.

Sindri Guðjónsson


Mánudagspósturinn 12. desember 2005

Dönsk stjórnvöld hafa í hyggju að draga verulega úr straumi innflytjenda til Danmerkur frá þróunarríkjum á næsta ári til viðbótar við það sem þegar hefur verið gert á undanfönum árum. Ástæða þessarar ákvörðunar eru ekki sízt skuggalegar upplýsingar úr svokallaðri velferðarskýrslu sem unnin hefur verið fyrir stjórnvöld og var gerð opinber sl. miðvikudag. Að sögn Claus Hjort Frederiksen, ráðherra atvinnumála í dönsku ríkisstjórninni, verður innflytendum frá þróunarríkjum á borð við Sómalíu, Íran, Írak og Líbanon fækkað verulega enda væri ljóst að þeir væru mikil fjárhagsleg byrði á dönsku samfélagi (hliðstæð rannsókn var gerð í Noregi í september). Frederiksen sagði að það yrði skilyrði fyrir því að fá að setjast að í Danmörku að fólk hefði þar vinnu.

"Við neyðumst einfaldlega til að taka upp nýja stefnu í innflytjendamálum. Útreikningar velferðarnefndarinnar eru skelfilegir og sýna meðal annars hve aðlögun innflytjenda hefur algerlega brugðist," sagði Frederiksen. Nefndin reiknaði m.a. út hvað það myndi þýða ef tekið yrði alveg fyrir straum innflytjenda frá vanþróuðum ríkjum til Danmerkur. Niðurstaðan var sú að þörfin fyrir sparnað í velferðarkerfinu á næstu áratugum myndi dragast saman um heil 75%.

Fyrir mánuði síðan lagði danska ríkisstjórnin til að það skilyrði yrði sett fyrir veitingu dansks ríkisborgararéttar að umsækjendurnir hefðu unnið í Danmörku í fjögur af síðustu fimm árum fyrir umsóknina. Þetta var ein a nokkrum tillögum stjórnarinnar um að þrengja lög um veitingu ríkisborgararéttar. Þessar kröfur eru hugsaðar til viðbótar við þær kröfur sem fyrir eru, m.a. að umsækjendur þreyti próf í danskri sögu og menningu auk prófs í dönsku. Ástæða þessara tillaga eru áhyggjur danskra stjórnvalda af því að nýjir ríkisborgarar kynnu að leggja minna til dansks samfélags en þeir fengju í gegnum félagslega aðstoð. Ekki verður annað séð en að nýja velferðarskýrslan renni stoðum undir þær áhyggjur.

Frá því að hægristjórn Anders Fogh Rasmussens tók við völdum í Danmörku í lok árs 2001 hafa Danir ekki tekið við eins mörgum flóttamönnum og innflytjendum en áður var. Þannig fór árlegur fjöldi útgefinna dvalarleyfa úr 5.156 árið 2000 í 2.447 árið 2003 samkvæmt tölum frá dönsku hagstofunni. Á sama tíma fór veiting dvalarleyfa á grundvelli fjölskyldusameiningar úr 10.021 niður í 4.791.

Með stuðningi Danska þjóðarflokksins hefur ríkisstjórnin Rasmussens komið á ströngum reglum um veitingu dvalarleyfa, dregið verulega út veitingu félagslegra bóta til innflytjenda og beitt sér fyrir því að tryggja að hælisleitendur sem neitað er um hæli í Danmörku yfirgefi landið, m.a. með því að svipta þá bótagreiðslum og sjá þeim eingöngu fyrir lágmarksframfærslu.

Rikke Hvilshøj, ráðherra innflytjendamála í dönsku ríkisstjórninni, sagði fyrir nokkrum dögum síðan að það væri ekki nokkur vafi í hennar huga að aðgerðir stjórnvalda á undanförnum árum, til að draga úr straumi innflytjenda til Danmerkur, hefðu skilað sér vel. „Eitt af því sem við höfum orðið að viðurkenna er að það skiptir máli hversu margir koma til landsins,“ sagði hún. „Það er gagnstæð fylgni á milli þess hversu margir koma hingað og hversu vel við getum tekið á móti þeim sem koma hingað.“

Hvilshøj sagði ennfremur að atvinnuleysi og léleg menntun væru mestu vandamálin sem innflytjendur í Danmörku stæðu frammi fyrir. Aðeins 46% innflytjenda frá þróunarlöndum væru vinnandi samanborið við 73% Dana. 60% ungra innflytjenda flosnuðu upp úr framhaldsskólum. Hvilshøj bætti við að yfirstandandi efnahagsuppsveifla í Danmörku og lítið atvinnuleysi væru réttu aðstæðurnar fyrir innflytjendur til að verða sér úti um atvinnu.

Hvilshøj sagði að aðlögun innflytjenda snerist ekki sízt um það að sannfæra þá um að taka dönskum gildum opnum örmum. Í sumum tilfellum sagði hún að innflytjendur yrðu að losa sig við menningarlegar og pólitískar hugmyndir frá heimalöndum sínum. „Að mínu mati ætti Danmörk að vera land þar sem væri svigrúm fyrir mismunandi menningar og trúarbrögð,“ sagði hún. „En sum gildi eru okkur engu að síður mikilvægari en önnur. Við neitum t.a.m. að draga lýðræðið í efa, jafnréttið og tjáningarfrelsið.“

Aðspurð hvað henni fyndist um umræðuna sem verið hefur undanfarna mánuði í Danmörku um frelsi fjölmiðla, eftir að danska dagblaðið Jótlandspósturinn birti tólf teikningar af Múhameð, sagði Hvilshøj: „Fyrir mína parta þá reyni ég að passa það hvernig ég orða hlutina. Það hafa ýmis ummæli verið látin falla í þessari umræðu sem ég kann ekki við. Ég tel þó ekki að afstaða Dana hafi verið að snúast í auknum mæli gegn innflytjendum. Þvert á móti. Samanborið við önnur Evrópulönd höfum við mikla reynslu af þessum málum. Því getur fylgt sársauki að tala um suma hluti, en að þegja um þá leysir engin vandamál.“

(Birtist áður á ensku á vefritinu The Brussels Journal og á vefsíðu dönsku frjálshyggjuhugveitunnar The Copenhagen Institute.)

---

Því má bæta við að mér þótti ánægjulegt að sjá að hollenzka þingkonan Ayaan Hirsi Ali skyldi birta hluta af síðasta Mánudagspóstinum mínum á heimasíðunni sinni í síðustu viku. Hún birti þó eðli málsins samkvæmt ekki hluta af íslenzku útgáfunni af greininni heldur þeirri ensku sem birtist á The Brussels Journal. Eins og kunnugt er er Ayaan Hirsi Ali af sómölskum uppruna og hefur verið mjög gagnrýnin á íslam um árabil, ekki sízt vegna eigin reynslu.

Fyrir rúmu ári síðan neyddist hún til að fara í felur vegna morðhótana sem hún fékk vegna handrits sem hún skrifaði fyrir kvikmynd um kúgun kvenna í heimi íslam. Í byrjun þessa árs kom Hirsi Ali úr felum aftur en hefur síðan verið undir strangri öryggisgæzlu og það ekki að ástæðulausu. Nýverið fékk hún enn slíkar hótanir ásamt öðrum hollenzkum þingmanni sem gagnrýnt hefur íslamska bókstafstrú, Geert Wilders.

Kvikmyndagerðamaðurinn, Theo van Gogh, var myrtur á hrottalegan hátt af ungum múslima fyrir rúmu ári síðan á götu í Amsterdam um hábjartan dag fyrir þá “sök” að hafa gert kvikmyndina.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is


Sápukúlan Ingibjörg Sólrún

„Hvað er að gerast hjá Samfylkingunni?“ spurði vinkona mín mig á dögunum, en hún er stödd erlendis í námi. Átti hún þar við fréttir fjölmiðla um nýja skoðanakönnun Gallup á fylgi íslenzku stjórnmálaflokkanna, en Samfylkingin hefur bókstaflega verið í frjálsu falli í þeim efnum allt síðan í maí á þessu ári. Ég svaraði því til að flokkurinn hefði skipt um formann. Það væri ekki að sjá að neitt annað gæti útskýrt þessa þróun betur, enda hófst hún um leið og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir tók við sem formaður hans af Össuri Skarphéðinssyni. Ingibjörg væri auk þess búin að misstíga sig í fjölda mála síðan hún settist í formannsstólinn og verða ítrekað að athlægi af þeim sökum.

Eins og menn annars muna pantaði Ingibjörg formannsstólinn í Samfylkingunni árið 2003 og fór síðan í nám til London. Á þeim tveimur árum sem liðu frá því og þar til hún varð loks kosin formaður má gera fastlega ráð fyrir að ófáir stuðningsmenn hennar bæði innan flokksins og utan hans hafi byggt upp miklar vonir um það að hún myndi færa honum nýja og betri tíð þegar hún hefði tekið við sem formaður. Tvö ár eru mjög langur tími í pólitík og nógur tími til að byggja upp háar skýjaborgir sem lítil sem engin innistæða er síðan fyrir þegar á reynir.

Ófáir stuðningsmenn Ingibjargar Sólrúnar höfðu á orði að þegar hún tæki við myndi það hafa í för með sér mikla fylgisaukningu fyrir Samfylkinguna. Að vísu átti það sama að gerast fyrir síðustu alþingiskosningar 2003, en þá var hún sem kunnugt er forsætisráðherraefni flokksins í stað Össurar sem þó var formaður hans. En útreið Samfylkingarinnar þá undir forystu Ingibjargar virtist ekki hafa mikil áhrif á stuðningsmenn hennar sem hafa sjálfsagt kennt Össuri um allt saman. Hann var jú formaður flokksins þó ekki hafi borið mikið á honum í kosningabaráttunni. A.m.k. langt því frá eins mikið og Ingibjörgu sem sjá mátti á ótölulegum fjölda auglýsinga og veggspjalda svo minnti á persónudýrkun í fyrrum austantjaldsríkjum.

Svo rættist draumurinn loksins sl. vor fyrir stuðningsmenn Ingibjargar og hún varð formaður Samfylkingarinnar m.a. með dyggum stuðningi Fréttablaðsins. Síðan fór fylgið strax að reitast af flokknum. Fylgið var 34% í maí þegar landsfundur Samfylkingarinnar var haldinn og Ingibjörg kosin formaður. Í júní var það 33%, í júlí 32% og í ágúst var það svo komið niður í 30% eða minna en kjörfylgi flokksins úr síðustu kosningum sem var 31%. Viðbrögð forystumanna Samfylkingarinnar voru þau sömu í allt sumar. Það væri ekkert að marka fylgið yfir sumartímann á meðan mestallt pólitískt starf lægi niðri. Þetta myndi allt breytast þegar kæmi fram á haustið og þing kæmi saman.

Gott og vel. Haustið kom og hvað gerðist? Fylgi Samfylkingarinnar fór niður í 29% í september. Og ballið var þar með ekki búið. Í október mældist fylgi flokksins 28% og í síðustu könnun Gallup var það komið í 25% sem er minna en fylgi Samfylkingarinnar í kosningunum 1999 þegar hún fékk 27% atkvæða! Samt er þingið komið saman og hefur auk þess verið starfandi í fleiri vikur. Það þarf að fara aftur til ágústmánaðar árið 2002 til að finna jafn slæma útkomu hjá Samfylkingunni í könnunum Gallup og nú, en þá var fylgi flokksins 24%. Fylgið hefur nú hrunið af Samfylkingunni í sex mánuði í röð! Og þvílík tilviljun að þetta skuli einmitt byrjar þegar Ingibjörg Sólrún hefur tekið við sem formaður flokksins ef menn halda virkilega að sú sé raunin.

Nei, þetta er sko engin tilviljun. Og hver skyldu svo viðbrögðin úr herbúðum Samfylkingarinnar vera núna? Það er ekki hægt að kenna sumrinu um lengur. Reyndar er víst ekki mikið um viðbrögð að ræða við síðustu könnuninni nema það að Ingibjörg segir „unnið að innra starfi“ Samfylkingarinnar og „að þessar tölur muni breytast.“ Það er nefnilega það. Fróðlegt væri að vita hvað hefði klikkað svona hressilega í innra starfi flokksins sl. sex mánuði ef það er skýringin á þessum ósköpum. En hvað sem því líður þá má sennilega gera fastlega ráð fyrir því að skýjaborgir stuðningsmanna Ingibjargar séu nú orðnar að martröð.

(Birtist áður í Morgunblaðinu 6. desember 2005)

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is


Ísland í dag

  • Skattar eru 37,73% þegar tekið er með staðgreiðsla skatta og útsvar. Hámarks útsvar er í dag 13,03% á meðan staðgreiðsluskattar ríkissins eru 24,7%. Þó stendur til að lækka staðgreiðslu skatta um 3% en á sama tíma biðja sveitafélögin um að fá að hækka útsvar sitt enn frekar. Hvergi hefur komið fram hjá sveitafélögum almenn að hagræða í rekstri til að lækka útsvar sitt frekar. Á þessu eru þó undantekningar eins og sjá má á rekstri Seltjarnarnesbæjar þar sem bæði skattar og skuldir lækka án þess þó að ,,þjónustusstig” bæjarins lækki. Allt of fá sveitafélög fylgja fordæmi Seltjarnarnesbæjar.
  • Áfengisverslun er í höndum hins opinbera. Ríkið treystir engum til að selja áfengi á milli kl. 10 á morgnana til kl. 18 á daginn nema sjálfum sér. Reyndar treystir hið opinbera almenningi til að selja áfengi ef keyptur er matur með áfenginu, t.a.m. hamborgarar eða nautasteikur. Í hádeginu getur almenningur fengið sér mat og áfengi með. Það getur hann svo gert aftur seinna um daginn ef hann vil og jafnvel langt fram á nótt. Og hið opinbera treystir líka almenningi til að selja áfengi ef fólk er statt í flugvélum. Jú og svo má líka auðvitað kaupa áfengi svona dagsdaglega á krám og pöbbum ef tilskilin leyfi eru gefin. Reyndar mál líka setja áfengi í minibari á hótelum og verðum við bara að vona að gestirnir viðurkenni að hafa drukkið áfengið þaðan svo að hótelið fái nú borgað. En að selja áfengi í matvörubúðum eða aflétta einokun ríkissins á áfengisverslunum. Nei, það er bannað. Enda stórhættulegt. Almenningi er bara ekki treystandi til að hvorki selja né kaupa áfengi sjálfur. Já, hann er vitlaus þessi almenningur.
  • Hið opinbera rekur almenningssjónvarp og útvarp, meira að segja tvær útvarpsstöðvar. Allir þeir sem fjárfest hafa í sjónvarpi er skyldugt að greiða afnotagjöld. Þá skiptir engu hvort að viðkomandi notar sjónvarpið sitt eingöngu til að horfa á video eða þá gerist áskrfandi að annari sjónvarpsstöð. Nei, skylduáskrift er það og það er fjöldinn allur af stjórnmálamönnum sem telja nauðsynlegt að reka hér stofnun sem sinna á ,,menningar og öryggis” hlutverki sem þeir svo skilgreina sjálfir. Og engu skiptir þó að stofnunin sé rekin með tapi ár eftir ár. Hun skal samt standa.
  • Ríkið stendur í ýmiss konar atvinnurekstri. Ríkið á eignarhluta í hinum ýmsu fyrirtækjum og mest í gegnum Byggðarstofnun. Núna er umræða um það hvað beri að gera við Byggðarstofnun þar sem hún hefur klárað allt sitt fjármagn. Fjármagnið er búið af því að stofnunin hefur verið að lána hinum og þessu fyrirtækjum sem engum hagnaði hafa skilað. En það virðist ekki skipta neina máli. Stofnunina skal reka áfram skattgreiðendur skulu lána fyrirtækjum á landsbyggðinni hvort sem þau ganga eða ekki.
  • Hið opinbera ákveður hverjir skulu keyra farþega hingað og þangað út um land allt. Það er aðeins eitt fyrirtæki sem má t.a.m. keyra farþega úr flugsttöð Leifs Eiríkssonar til Reykjavíkur. Samkvæmt nokkurra manna nefnd á vegum hins opinbera er engum öðrum treystandi til þess. Jafnvel þótt þeir standi í farþegaakstri dags daglega.
  • Hið opinbera stendur í rekstri íbúðarlánasjóðs í samkeppni við önnur fjármálafyrirtæki. Stjórnmálamenn telja nauðsynlegt að ríkið standi í slíkum rekstri þó svo að önnur fjármálafyrirtæki veiti nákvæmlega sömu þjónustu. Ekki stendur til að leggja Íbúðarlánasjóð niður.
  • Hið opinbera ákveður og semur samræmd próf fyrir alla nemendur landsins, bæði í grunn- og framhaldsskólum. Framhaldsskólum er ekki veitt frelsi til að móta eigin stefnu eða koma með sinn eiginn ,,brag” á skólann. Nei, allir skulu settir í sömu próf og eftir þeim er ,,námsárangur” nemeda skilgreindur.
  • Þeir sem eru með háat tekjur þurfa ekkert sérstaklega að hafa fyrir því að spara því ef þeir missa vinnunna geta þeir fengið tekjutengdar atvinnuleysisbætur. Hinu opinbera datt þetta ,,snjallræði” í hug til að halda frið á vinnumarkaði. Jafnvel þó að ASÍ og Samtök atvinnulífsins hafi náð samkomulagi.
  • Til eru þeir stjórnmálamenn sem hækka vilja skatta enn frekar. Allt er þetta gert í nafni ,,réttlætis” og ,,jafnaðar”. Það er s.s. réttlæti að taka pening af A til að gefa B, nú eða C ef að C er til að mynda hagsmunafélag sem er þóknanlegt hinu opinbera. Sömu stjórnmálamenn leggja ójöfnuð iðulega við óréttlæti. Það er s.s. óréttlátt að einn hagnist vel af einhverju ef annar vinnur fyrir fasta tölu á mánuði. Sömu stjórnmálamenn vilja líka hækka fjármagnstekjuskatt til að menn hagnist nú ekki of mikið. Þeir vilja s.s. ekki heldur að þeir sem jafnvel hafi lágar tekjur safni sér pening í banka og eignist af því vexti. Nei, hið opinbera skal fá sinn skammt af því.

En landið er nú þrátt fyrir þetta allt saman mjög fallegt og fólkið fallegra. Við búum í góðu landi og framtíðin er björt. Við skulum ekki gleyma því að fyrir um 15 árum hefði þessi pistill verið um þrefalt lengri og verulega hefur verið dregið úr afskiptum hins opinbera af okkar daglega lífi.

En betur má ef duga skal og það er hægri stefna sem er vís með að bæta málin enn frekar. Sem betur fer er ríkisstjórn í landinu sem er svona nokkuð hægri sinnuð (þó ekki nóg) en stefna vinstri manna er í stuttu máli, að hækka skatta og hafa enn frekari afskipti af atvinnulífinu og einstaklingum.

Svona er Ísland í dag. En með frekari árangri hægri manna verðu Ísland enn betur á morgun.

Gísli Freyr Valdórsson


Mánudagspósturinn 5. desember 2005

Danska utanríkisráðuneytið hefur varað Dani við því að ferðast til Pakistan. Ástæðan er sú að fyrir helgina bauð pakistanski stjórnmálaflokkurinn Jamaat-e-Islami háa fjárhæð til handa hverjum þeim sem myrti tólf danska teiknara sem teiknuðu myndir af Múhameð fyrir danska dagblaðið Jótlandspóstinn í september sl. Blaðið bað teiknarana að teikna myndirnar í því skyni að láta reyna á tjáningarfrelsið í Danmörku með tilliti til hryðjuverkaógnarinnar í heiminum eftir að danskur rithöfundur kvartaði yfir því að hann fyndi engan teiknara sem þyrði að myndskreyta bók hans um Múhameð, en múslimar álíta það guðlast að teikna myndir af honum.

Afleiðing þessa varð sú að ströng öryggisgæzla hefur verið við skrifstofur Jótlandspóstsins síðan í september eftir að blaðinu bárust sprengjuhótanir og margir af teiknurunum hafa farið í felur eftir að hafa fengið sendar morðhótanir. Múslimar og ýmis samtök þeirra, bæði innan Danmerkur sem utan (þ.á.m. í Pakistan), hafa mótmælt birtingu myndanna og í október sendu sendiherrar 11 múslimskra ríkja bréf til Anders Fogh Rasmussens, forsætisráðherra Danmerkur, þar sem þeir kröfðust þess að hann fordæmdi birtinguna og sæi til þess að Jótlandspósturinn bæðist afsökunar á henni. 

Rasmussen harðneitaði að funda með sendiherrunum og ræða málið af þeirri einföldu ástæðu að Danmörk væri lýðræðisríki sem viðurkenndi tjáningarfrelsi og frelsi fjölmiðla. Hann hefði engin völd sem heimiluðu honum að segja dönskum fjölmiðlum fyrir verkum, né kærði hann sig um slík völd. Hann sagði ennfremur að ef birting myndanna hefði misboðið einhverjum þá gæti sá hinn sami farið með málið fyrir dómstóla. Sendiherrarnir sættu sig ekki við afstöðu forsætisráðherrans og héldu fund með nokkrum dönskum stjórnmálamönnum í því skyni að reyna að setja þrýsting á Rasmussen. Eftir fundinn var tilkynnt að ákveðið hefði verið að fela málið í hendur samtakanna Organisation of the Islamic Conference sem 56 ríki eiga aðild að þar sem múslimar eru annað hvort fjölmennir eða meirihluti íbúanna. Samtökin sendu í framhaldi af því mótmælabréf til danskra stjórnvalda.

Fjárhæðin, sem Jamaat-e-Islami hefur nú sett til höfuðs dönsku teiknurunum, samsvarar um hálfri milljón íslenzkra króna. Reyndar telur flokkurinn ranglega að aðeins einn teiknari hafi teiknað allar myndirnar tólf. Danski sendiherrann í Pakistan, Bent Wigotski, sagði að Jamaat-e-Islami hefði einnig krafizt þess að allir starfsmenn danska sendiráðsins væru reknir úr landi. Wigotski lagði þó áherzlu á að ekki stæði til að rýma sendiráðið þrátt fyrir að hafa fengið hundruðir harðorðra mótmælabréfa frá múslimum.

Wigotski viðurkenndi að málið væri engu að síður grafalvarlegt. „Það getur verið að þeir reyni að hafa hendur í hári dönsku teiknaranna, en ef þeir ná ekki til þeirra kunna þeir að finna sér blóraböggul,“ sagði hann. Sendiráðið hefur varað við því að slíkur blóraböggull gæti verið hver sem er og því hefur danska utanríkisráðuneytið gefið út tilkynningu þar sem Danir eru varaðir við því að ferðast til Pakistan eins og áður segir.

Sendiherra Pakistan í Danmörku, Javed Qureshi sem var einn af sendiherrunum ellefu sem undirrituðu mótmælabréfið til Rasmussens, hefur fordæmt morðhótanirnar. Hann sagði að engin pakistönsk stjórnvöld myndu nokkurn tímann styðja slíkt og sagðist sannfærður um að núverandi ríkisstjórn myndi beita sér í málinu. Sagðist hann ekki geta ímyndað sér annað en að slíkt bryti í bága við pakistönsk lög.

Því má bæta við að þetta er alls ekkert eindæmi. Skemmst er að minnast þess þegar hollenzki kvikmyndagerðamaðurinn Theo van Gogh var myrtur á hrottafenginn hátt á götu í Amsterdam um hábjartan dag af ungum múslima fyrir þá “sök” að hafa gert kvikmynd um kúgun kvenna í heimi íslam. Í kjölfarið fengu nokkrir hollenzkir þingmenn, sem talað höfðu fyrir því að tekið yrði á innflytjendamálum landsins, morðhótanir og urðu sumir þeirra að fara í felur vegna þess. Eins og Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, bendir á í pistli á heimasíðu sinni í gær þá minnir þetta einnig á þær hótanir sem dundu á rithöfundinum Salman Rushdie frá múslimum sem þótti hann hafa farið óvirðulegum orðum um Múhameð. Rushdie bjó í mörg ár í felum við miklar öryggisráðstafanir af þeim sökum.

Þess má að síðustu geta að enska útgáfu af þessum pistli mínum má bæði finna á vefritinu The Brussels Journal sem og á vefsíðu dönsku frjálshyggjuhugveitunnar The Copenhagen Institute.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is


Vinstrimenn á móti jafnræði

Ýmsir hagsmunaaðilar á vinstrivængnum hafa nú endurvakið grátkórinn yfir því að stjórnvöld hafi tekið þá ákvörðun á síðasta ári að félagsskapurinn Mannréttindaskrifstofa Íslands skyldi ekki lengur vera áskrifandi að árlegu fjárframlagi frá ríkinu á fjárlögum eins og verið hafði í nokkur ár. Ástæðan var einföld: Mannréttindaskrifstofan rifti einfaldlega einhliða þeim samningi sem það hafði við ríkið um þessi fjárframlög. Í kjölfar þess var málið tekið til endurskoðunar og komust stjórnvöld að þeirri niðurstöðu að óeðlilegt væri að einn einkaaðili á Íslandi, sem starfaði að mannréttindamálum, væri tekinn út fyrir sviga og veitt sérstök staða þegar kæmi að stuðningi hins opinbera við slíkt starf. Því var ákveðið að allir aðilar á Íslandi, sem starfa að mannréttindamálum, skyldu sitja við sama borð gagnvart ríkinu og geta sótt um styrki til þess á jafnræðisgrundvelli til ákveðinna verkefna.

Þessu vildu ófáir vinstrimenn hins vegar ekki una og heimtuðu, og heimta enn, að félagsskapurinn Mannréttindaskrifstofa Íslands njóti algerrar sérstöðu í þessum efnum umfram aðra sambærilega aðila og sé veitt sérstök fyrirgreiðsla af hálfu hins opinbera sem öðrum stendur ekki til boða. Verður að teljast alveg furðulegt að umræddir vinstrimenn, sem básúna það óspart að þeir standi fyrir jafnræði í þjóðfélaginu o.s.frv., skuli setja sig upp á móti því að allir skuli sitja við sama borð í þessu máli. Er þetta einungis enn eitt dæmið um það hvernig þessir aðilar segja eitt en þegar á hólminn er komið er lítil sem engin innistæða fyrir stóru og fallegu orðunum. Tvöfeldnin er allsráðandi.

Að öðru leyti fer hér á eftir grein sem ég ritaði í lok síðasta árs um þetta mál:

---

Mannréttindaskrifstofa Íslands: Óháð ríkinu ...en samt ekki

Aðstandendur Mannréttindaskrifstofu Íslands eru sem kunnugt er æfir yfir þeirri ákvörðun stjórnvalda að skrifstofan skuli ekki lengur vera áskrifandi að árlegum fjárframlögum frá hinu opinbera, þ.e. úr vösum skattgreiðenda. Fyrir þá sem ekki þekkja til hafa ráðuneyti utanríkis- og dómsmála greitt samtals 8 milljónir króna til skrifstofnunnar árlega samkvæmt samningi sem gerður var við hana 1. janúar 1999. Samkvæmt honum átti hluti af framlaginu að renna til Mannréttindastofnunar Háskóla Íslands. Mannréttindaskrifstofa Íslands rifti hins vegar samningnum við Mannréttindastofnunina um síðustu áramót án þess að tilkynna það til stjórnvalda og varð stofnunin þar með af tekjum sínum. Fréttu stjórnvöld ekki af þessu fyrr en 16. júní í sumar þegar Mannréttindastofnunin tilkynnti þeim það bréfleiðis. Í bréfinu sagði m.a. að þar með væru upprunalegar forsendur fyrir opinberum fjárveitingum til Mannréttindaskrifstofu Íslands breyttar og því ljóst að skrifstofan kæmi ekki lengur fram fyrir hönd beggja aðila í þessum málum gagnvart ráðuneytinu. Þetta leiddi til þess að stjórnvöld ákváðu að endurskoða málið.

Jafnræði látið gilda
Mannréttindaskrifstofa Íslands hafði annars óskað eftir því í sumar að fjárframlagið frá ríkinu yrði hækkað sem er mjög merkilegt í ljósi þess að skrifstofan var í raun ekki í aðstöðu til krefjast framlags frá hinu opinbera yfir höfuð að svo komnu máli þar sem hún hafði rift samningnum þar um. Stjórnvöld ákváðu í kjölfarið að áfram verði kveðið á um sömu upphæð í fjárlögum fyrir næsta fjárlagaár til mannréttindamála en að fjárframlög verði hins vegar ekki lengur eyrnamerkt neinum einum aðila umfram annan í þeim efnum eins og var í tilfelli Mannréttindaskrifstofu Íslands. Jafnræði verði því látið gilda í þeim efnum og öllum einkaaðilum, sem vinna að mannréttindamálum hér á landi, frjálst að sækja um framlög úr þeim sjóði.

En sem fyrr segir hefur þessi ákvörðun stjórnvalda ekki mælzt vel fyrir hjá aðstandendum Mannréttindaskrifstofu Íslands. Er reyndar með sanni hægt að segja að þeir hafi brugðist hinir verstu við og jafnvel hafa komið fram samsæriskenningar um að stjórnvöld séu á einhvern hátt sár út í skrifstofuna fyrir einhver álit sem hún hefur gefið um ýmsar stjórnarathafnir á þessu ári. Að auki er ekki annað að sjá en að haft hafi verið samband við ýmsa í mannréttindageiranum, bæði innanlands og erlendis, og þeir fengnir til að lýsa áhyggjum sínum yfir því að allt sé að fara á versta veg hér á landi í mannréttindamálum. Slíkar yfirlýsingar dæma sig hins vegar mest sjálfar og lýsa sennilega betur þeim sem viðhafa slíkar óábyrgar yfirlýsingar en þeim sem þeim er ætlað að beinast gegn.

Áskrifandi að ávísunum
Staðreyndin er sú að þetta mál allt er lýsandi dæmi um það hvernig fer þegar aðilar eru farnir að kunna vel við sig á ríkisspenanum og farnir að líta á það sem sjálfsagðan hlut að vera áskrifandi að ávísunum frá hinu opinbera. Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, hefur einmitt ítrekað bent á það að frjáls félagasamtök eins og Mannréttindaskrifstofa Íslands, sem styrkt væru með opinberu fé, gætu ekki gert ráð fyrir því að fá fjárframlög frá hinum opinbera um alla framtíð. Slíkt væri auðvitað ekki sjálfgefið. Skrifstofunni var gerð grein fyrir þessu þann 11. júní sl. í svari dómamálaráðuneytisins við ósk hennar um hækkað fjárframlag. Það er því alrangt sem talsmenn Mannréttindaskrifstofunnar hafa sagt að henni hafi ekki verið gefin nein viðvörun vegna breytts fyrirkomulags auk þess sem aðstandendur hennar hefðu mátt vita að það yrði vart liðið lengi að skrifstofan væri fjármögnuð á grundvelli samningsins frá 1999 eftir að þeir höfðu rift honum einhliða.

Krafa talsmanna Mannréttindaskrifstofu Íslands, um að henni verði áfram úthlutað ákveðnu framlagi úr ríkissjóði, hefur byggst á því að án þess sé skrifstofan óstarfhæf og til að tryggja að hún sé hlutlaus og óháð ríkisvaldinu geti hún ekki byggt starfsemi sína á samkeppni um styrki frá hinu opinbera við önnur frjáls félagsamtök sem starfa að mannréttindamálum hér á landi. M.ö.o. er hún því mótfallin að jafnræði sé látið gilda á milli hennar og annarra aðila sem starfa á sama sviði en að sama skapi hlynnt því að stjórnvöld beiti sér fyrir mismunun í þeim efnum og veiti henni einhverja sérmeðferð umfram aðra. Mannréttindaskrifstofan mun þó þegar hafa sótt um framlag frá ríkinu í samræmi við breyttar forsendur.

Óháð eða ekki óháð?
En ef það er virkilega stefna aðstandenda Mannréttindaskrifstofunnar, að hún sé óháð ríkisvaldinu, þá færi auðvitað bezt á því að þeir byggju þannig um hnútana að starfsemi hennar væri ekki undir því komin hvort hún fengi fjárframlög frá hinu opinbera eða ekki. Minna má í því sambandi á að mannréttindasamtökin Amnesty International hafa þá stefnu að þiggja ekki framlög frá stjórnvöldum né stjórnmálaflokkum, hvort sem er hér á landi eða erlendis, í því skyni að tryggja hlutleysi sitt og að samtökin séu óháð slíkum aðilum. Gildir einhver önnur formúla um Mannréttindaskrifstofu Íslands í þessum efnum?

Staðreyndin er einfaldlega sú að Mannréttindaskrifstofa Íslands er ekki óháðari íslenzkum stjórnvöldum en svo að hún telur sig alls óstarfhæfa án þess að vera áskrifandi að fjárframlögum frá hinu opinbera.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is


Íslenskt fullveldi í 87 ár

Ritstjórn Íhald.is óskar landsmönnum öllum til hamingju með fullveldisdaginn, en í dag eru liðin 87 ár frá því að sambandslagasamningurinn tók gildi á milli Íslands og Danmerkur 1. desember 1918.  Með honum varð Ísland fullvalda ríki í konungssambandi við Danmörku. Þar með fengu Íslendingar loks langþráð yfirráð yfir svo að segja öllum sínum málum, en Danir fóru áfram með utanríkismál Íslands og landhelgisgæslu í umboði íslenskra stjórnvalda. Smiðshöggið var síðan lagt á frelsi íslensku þjóðarinnar þegar Ísland varð sjálfstætt ríki 17. júní 1944 og lýðveldið var stofnað.

Í tilefni dagsins ákváðum við að birta hér fyrir neðan Lýðveldishátíðarljóð Jóhannesar úr Kötlum sem hann fékk 1. verðlaun fyrir í samkeppni í tilefni af lýðveldisstofnuninni 1944. Og þó Jóhannes hafi verið kommúnisti þá er ljóðið gott ;)

Lands míns föður

Land míns föður, landið mitt
laugað bláum straumi
eilíft vakir auglit þitt
ofar tímans glaumi.
þetta auglit elskum vér,
- Ævi vora á jörðu hér
brot af þínu bergi er,
blik af þínum draumi.

Hvort sem krýnist þessi þjóð
þyrnum eða rósum
hennar sögur, hennar ljóð,
hennar líf vér kjósum.
Ein á hörpu ísa og báls
aldaslag síns guðamáls
æ hún leiki ung og frjáls
 undir norður ljósum.

Höf.: Jóhannes úr Kötlum


« Fyrri síða

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband