Vitleysisumræða um skattamál

Það er meiri vitleyisumræðan sem er í gangi í þjóðfélaginu um skattamál. Stjórnarandstæðingar, með Stefán Ólafsson félagsfræðaprófessor í broddi fylkingar, hafa beinlínis haldið því fram að ríkisstjórnin hafi sagt ósatt um að skattar hafi lækkað á Íslandi vegna þess að skattbyrðin í landinu hafi aukizt. Staðreyndin er hins vegar sú að þetta er auðvitað tvennt ólíkt. Ríkisstjórnin hefur aldrei haldið því fram að skattbyrðin hafi minnkað heldur skattarnir sem slíkir í prósentum talið. Hins vegar hafa þær skattalækkanir, og aðrar kærkomnar efnahagsumbætur sem ríkisstjórnin hefur staðið að á undanförnum árum, leitt til aukinna umsvifa og velmegunar í landinu og þar með meiri verðmætasköpunar og hærri tekna landsmanna. Þetta hefur aftur þýtt að í krónum talið er fólk að greiða meira til ríkisins í dag en t.d. fyrir áratug þó prósentuhlutfallið hafi lækkað verulega. En fólk hefur líka á móti haft úr miklu meiru að moða en nokkurn tímann áður. En það minnast stjórnarandstæðingar ekkert á enda ekki heppilegt fyrir þeirra áróður.

Vefþjóðviljinn hefur m.a. fjallað um þetta mál í nokkrum pistlum að undanförnu og útskýrt hvernig í þessum málum liggur. Í einum slíkum vitnar hann í einn af fjölmiðlapistilum Ólafs Teits Guðnasonar í Viðskiptablaðinu og segir síðan: „Fyrir utan þau dæmi sem Ólafur Teitur tekur hér, þá má ímynda sér að maður nokkur hafi í laun nákvæmlega 100 þúsund krónur umfram svokölluð skattleysismörk. Ef hann myndi skyndilega lækka í launum um þennan hundraðþúsundkall þá gæti hann auðvitað glaðst yfir því að „skattbyrði“ hans hefði lækkað með mjög afgerandi hætti. En það er ekki víst að honum þættu skiptin góð. Aukin „skattbyrði“ getur verið til marks um að það hafi einfaldlega hlaupið á snærið hjá launamanninum.“

Málflutningur stjórnarandstæðinga hefur þess utan allur snúist um einhver meint ósannindi ríkisstjórnarinnar sem enginn fótur er fyrir eins og kemur fram hér á undan. Málið í heild er þannig alfarið eignað ríkisstjórninni þó staða mála í landinu í heild hafi verið til umræðu. Þ.m.t. staðan hjá sveitarfélögunum í landinu s.s. Reykjavíkurborg sem er langfjölmennasta sveitarfélags landsins eins og kunnugt er. Þar hafa vinstrimenn ráðið ríkjum sl. 12 ár og beinlínis stundað það allan þann tíma í síauknum mæli að hækka skatta og álögur á borgarbúa auk þess að finna upp ófáa nýja skatta og margfalda skuldir borgarinnar. Skattbyrðin í Reykjavíkurborg, sem hefur gríðarleg vægi í þessu dæmi í krafti fólksfjölda, hefur því ekki bara aukizt stórlega á undanförnum árum heldur skattarnir sem slíkir sömuleiðis í prósentum talið.

Og svo þykjast stjórnarandstæðingar vera þess umkomnir að skammast út í ríkisstjórnina í þessu sambandi og það á algerlega uppskálduðum forsendum. Skattbyrðin á Íslandi hefur vissulega aukizt en það er ekki vegna þess að skattar sem slíkir hafi hækkað heldur fyrst og fremst vegna þess að velmegun landsmanna hefur aukizt gríðarlega á síðastliðnum árum vegna efnahagsumbóta ríkisstjórnarinnar eins og Indriði H. Þorláksson, ríkisskattstjóri, hefur m.a. staðfest. Það er hins vega ljóst að ef vinstrimenn komast einhvern tímann í ríkisstjórn þá munu skattar sem slíkir ekki aðeins hækka verulega heldur einnig skattbyrðin sem afleiðing af því. Hvernig staðið hefur verið að málum í Reykjavík í valdatíð R-listans er til marks um það.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is