Besta Bítlalagið

Hver sem hefur fé af öðrum með valdi, eða með því að hóta honum einhverskonar ofbeldi eða frelsisskrerðingu, hefur gerst sekur við Almenn hegningarlög (nr.19 frá 1940). Þetta á þó ekki við um hið opinbera sem hefur einkarétt á því að taka peninga af fólki sem ekki vill láta þá af hendi. Þeir gera þetta í krafti þess að þeir einir mega beita ofbeldi. Flestir telja að þessi löglegi peninga stuldur ríkisins sé nauðsynlegur. Það þarf í það minnsta að halda uppi lögum og reglu, reka dómstóla og sjá um landvarnir svo að dæmi séu tekin. Verkefni þessi eru auðvitað fjármögnuð með skattheimtu.

En það eru ekki allir sem skilja að þetta ofbeldi hins opinbera ber að takmarka eins og frekast er unnt. Það er siðferðisleg skylda stjórnvalda að hafa skatta eins lága og hægt er því ekki er fallegt að stela, ekki einu sinni í þágu góðra málefna. Þetta segir sig sjálft. Ríkinu ber að hlífa mönnum við ofríki sínu eins og frekast er unnt. Bítlarnir urðu fyrir barðinu á stelvísum yfirvöldum Bretlands á sínum tíma, og sömdu við það tækifæri þetta ágæta lag:

Let me tell you how it will be
There's one for you, nineteen for me
'Cause I'm the taxman, yeah, I'm the taxman

Should five per cent appear too small?
Be thankful I don't take it all
'Cause I'm the taxman, yeah I'm the taxman

If you drive a car, I'll tax the street,
If you try to sit, I'll tax your seat.
If you get too cold I'll tax the heat,
If you take a walk, I'll tax your feet.

Don't ask me what I want it for
If you don't want to pay some more
'Cause I'm the taxman, yeah, I'm the taxman

Now my advice for those who die
Declare the pennies on your eyes
'Cause I'm the taxman, yeah, I'm the taxman
And you're working for no one but me.

Sindri Guðjónsson