Íhald.is

Ég mátti til með að vekja athygli á þessari frétt um að Ungir jafnaðarmenn hafi ályktað gegn þeirri ákvörðun íslenzkra stjórnvalda að hefja á ný hvalveiðar í atvinnuskyni. Það er svo sannarlega ekki á hverjum degi sem aðilar innan Samfylkingarinnar dansa ekki eftir því sem skoðanakannanir segja hverju sinni og því ljóslega um merkisatburð að ræða. Ég er að vísu engan veginn sammála þessari ályktun UJ, en það er aftur á móti jákvætt þegar stjórnmálaöfl taka sjálfstæða afstöðu til mála í stað þess að stunda þann populisma að dansa bara eftir því sem skoðanakannanir segja hverju sinni. Raunar er það svo að þeir sem það gera eru fyrst og síðast líklegir til að skaða sig sjálfa með því háttalagi.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is

	Ungir jafnaðarmenn segja hvalveiðar ekki einkamál Íslendinga
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Jón Baldvin Hannibalsson hafði í hyggju að spila sjálfan sig sem fórnarlamb símahlerana, en þess í stað hefur nú verið sýnt fram á með áreiðanlegum heimildum að hann beitti sér sjálfur fyrir því að njósnað væri um aðra og þá sérstaklega samráðherra sinn í ríkisstjórn, Svavar Gestsson. Símahleranirnar eiga að hafa átt sér stað fyrir meira en áratug síðan og af einhverjum ástæðum sá Jón ekki ástæðu til að vekja athygli á þeim fyrr en akkúrat núna rétt fyrir kosningar þegar hann hefur verið orðaður við framboð fyrir Samfylkinguna.

Jón hefur ýjað að því að Sjálfstæðisflokkurinn hafi beitt sér fyrir þessum meintu hlerunum, en nú segist hann hafa talið að Bandaríkjamenn hafi staðið fyrir þeim. Hvers vegna lét hann þá ekki ríkisstjórnina vita af þessu? Kannski voru símar fleiri ráðherra hleraðir? Hélt Jón að þetta væri bara eitthvað einkamál hans? Að hann einn væri hleraður? Líklegast er þó að þessar hleranir séu aðeins til í hausnum á Jóni Baldvini og lærisveins hans Árna Páls Árnasonar, enda hafa þeir engar sönnur fært á þessar sögur sínar. Einu heimildirnar eru einhverjir ónafngreindir menn sem enginn veit hverjir eru.

Merkilegt annars að Jón skuli fyrst saka Þór Whitehead um að hafa tekið þátt í einhverju samsæri með Birni Bjarnasyni, um að undirbúa jarðveginn fyrir íslenzka leyniþjónustu, með ritgerð sinni sem birtist í tímaritinu Þjóðmálum, einmitt núna þegar varpað er ljósi á þátt hans í að láta njósna um Svavar Gestsson og fleiri. Það er hins vegar heill mánuður síðan tímaritið var gefið út.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is

	Þór var að undirbúa farveginn fyrir frumvarp um öryggisgæslu, segir Jón Baldvin
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nú hefur verið tekin sú ákvörðuna að selja húsið er stendur við Fríkirkjuveg 11. Það væri svo sem ekki í frásögu færandi nema hvað að þetta er jú glæsilegt hús og á sér mikla og langa sögu. Thor Jensen athafnarmaður lét reisa húsið á sínum tíma og bjó þar ásamt konu sinni, börnun og vinnufólki þangað til þau hjónin fluttu upp í Mosfellsdal. Eftir að þau fluttust þangað fór að bera á eftirsjá af því að hafa selt húsið, en einmanaleikanum sem fygldi því að búa ,,lengst upp í sveit” er þó þar um að kenna.

En allavega, það sem er mikilvægt að leggja áherslu á er að húsið var reist með EINKAFRAMTAKI af EINSTAKLINGI og var lengst framan af í EINKAEIGU. Síðan kom að því að hið opinbera eignaðist húsið en eins og fyrr segir er búið að taka ákvörðun um að setja það aftur í einkaeign. Þá rísa sósíalistar upp og skammast. Vinstri grænir telja það nauðsynlegt að slíkt hús sé í eigu hins opinbera.

Orðrétt segir í bókun vinstri grænna: ,,Það er afar mikilvægt að sú starfsemi sem fer fram í húsinu þjóni almenningi og falli vel að nábýlinu við grænt og opið svæði borgarbúa en húsið sé ekki falboðið auðmannastéttinni í landinu.” (feitl. mín eigin)

Já, það væri auðvitað alveg hræðilegt ef t.d. Björgúlfur Thor keypti húsið, sem langafi hans byggði fyrir eigið fé, og notaði það á einhvern hátt. Enda hefur það sýnt sig og sannað að þessi ,,auðmannastétt” er ekki treystandi fyrir neinu góðu og allir vita að enginn hugsar jafn vel um húsin sín eins og hið opinbera. Ekki er ,,auðmannastéttinni” treystandi til að hugsa um húsin sín. Jú, og svo verður hið opinbera líka að ákveða hvaða starfssemi fer fram í stóru húsunum. Þessi ,,auðmannastétt” er vís með að vera bara með einhverja vitleysu. Það er spurning hvort vinstri grænir vilji ekki taka smá rúnt um Þingholtin og velja einhver hús sem hið opinbera gæti eignast og notað einhvern veginn til að ,,auðmannastéttin” sé ekki að braska með þau sín á milli. Kannski er best að þjóðnýta þetta allt saman.

Nei, satt best að segja hélt maður að svona tal væri ekki til, eða öllu heldur ekki notað, lengur. Hvað ef að nokkrir einstaklingar með meðaltekjur taka sig saman og kaupa húsið í sameiningu? Hvernig bregðast sósíalistar við því? Því miður tekur Egill Helgason undir þetta í pistli á heimasíðu sinni. Ég hef reyndar mjög gaman af Agli og þykir mér það miður að hann skuli taka undir þessi orð VG í borgarstjórn.

	Bókun fulltrúa Vinstri grænna vegna sölu á Fríkirkjuvegi 11
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Athyglisverð grein birtist í Morgunblaðinu í dag undir fyrirsögninni "Keisarakvillar" þar sem höfundurinn, Kópavogsbúinn Steinar Steinsson, veltir því beinlínis fyrir sér hvort hann sé Íslendingur, hvort hann sé "tækur í þjóðarhópinn" eins og hann orðar það. Ástæðan er tilhneiging alltof margra til þess að fullyrða að Íslendingar séu á móti þessu og hinu, eða vilji þetta eða hitt. Steinar segir sig því hljóta að þurfa að dansa í takt við þessar fullyrðingar til að geta talist hluti af þjóðinni. Grein sinni lýkur hann síðan með því að segja að þessir fullyrðingaglöðu einstaklingar, spámennirnir eins og hann kallar þá, hafi nú fært sig upp á skaftið og séu farnir að taka sér umboð fyrir ófædda Íslendinga og skírskotar þar til Kárahnjúkavirkjunar.

"Spámennirnir hafa nú fært sig uppá skaftið og tekið sér umboð fyrir ófædda Íslendinga. Hvar þeir hafa grafið upp umboðið er mér ráðgáta, ef til vill hafa þeir einhver himnesk sambönd við æðri máttarvöld eins og keisararnir áður fyrr. Einn ágætur skemmtikraftur hefur nýtt þessa nýju hugmynd og bætt henni á skemmtidagskrá sína og er gaman að því, hitt væri verra ef hann trúir því í raun að æðri máttarvöld hafi fært honum umboð fyrir þá ófæddu, það væri einskonar keisarakvilli. Mér finnst Austfirðingar mikið ágætis fólk og áhugasamt um að bæta sín lífskjör og auka verðmæti eigna sinna og það án þess að seilast inn á svæði annara landshluta. Í raun er undarlegt að þetta fólk og framtak þess skuli eiga þó nokkuð af óvildarmönnum. Bestu óskir til Austfirðinga, nýtið þetta tækfæri til að setja stoðir undir auðugra mannlíf, meiri menntun og fjölbreyttari tækifæri."

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is

Norska vinstristjórnin hefur ákveðið að hækka skatta í Noregi til að auka tekjur ríkisins eins og greint er frá á fréttavef Morgunblaðsins í dag. Alls upp á tvo milljarða norskra króna. Þ.á.m. á að hækka matarskattinn svokallaða, þ.e. virðisaukaskattur á matvörur. Á sama tíma þykist Samfylkingin, systurflokkur norska Verkamannaflokksins sem er stóri flokkurinn í norska ríkisstjórnarsamstarfinu, ætla að lækka þann skatt hér á landi komist hún í ríkisstjórn.

Eðlilega taka menn slíkum yfirlýsingum með miklum fyrirvara, enda nánast náttúrulögmál að vinstrimenn hækka skatta. R-listinn, hvar Samfylkingin var lengi vel stærsti flokkurinn, lofaði skattalækkunum ítrekað á meðan hann hélt um stjórnartaumana í Reykjavík en niðurstaðan varð þó allt önnur, álögur á borgarbúa voru þvert á gefin loforð miskunnarlaust hækkaðar.

Tilfellið nú í Noregi sýnir annars vel þann furðulega og takmarkaða hugsunarhátt vinstrimanna að halda að eina leið ríkisins, til að auka tekjur sínar (ef þess þarf endilega) sé að hækka álögur á fólk. Þeir bara skilja ekki, þrátt fyrir fjölda dæma um það, að hægt er að auka tekjur ríkisins með því einmitt að lækka skatta sem leiðir til þess að veltan í viðkomandi þjóðfélagi eykst sem aftur þýðir að ríkið fær minni sneið af stærri köku í stað stærri sneiðar af minni köku áður. Önnur afleiðing þessa er að almenn velsæld eykst eins og þróunin hér á Íslandi á undanförnum árum sýnir einna bezt.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is

Margrét Danadrottning var heilinn á bak við hatursherferð gegn íslam og múslimum sem náði hámarki með teikningamálinu svokallaða sem hófst fyrir réttu ári síðan þegar danska dagblaðið Jótlandspósturinn birti tólf teikningar af Múhameð spámanni múslima. Þetta er a.m.k. það sem ófáir íslamskir trúarleiðtogar í Danmörku hafa haldið fram. Samkvæmt þeim hvatti drottningin Dani til þess að veita íslam andspyrnu og ráðast gegn múslinum í Danmörku í ræðu sem hún hélt í apríl 2005. Þessu héldu trúarleiðtogarnir fram í viðtölum við arabísk dagblöð og samtölum við arabíska embættismenn og stjórnmálamenn þegar þeir ferðuðust um Miðausturlönd fyrir um níu mánuðum síðan í því skyni að kynda undir hatri og ofbeldi í garð Dana og Danmerkur.

Þetta var upplýst síðastliðið sumar af danska utanríkisráðuneytinu sem fékk upplýsingar um málið frá Det Dansk-Egyptiske Dialoginstitut, stofnun með aðsetur í Egyptalandi sem beitir sér fyrir bættum samskiptum á milli Danmerkur og Egyptalands. Trúarleiðtogarnir héldu því ennfremur fram að danska ríkisstjórnin og danska þjóðin eins og hún leggur sig stæði á bak við þessa hatursherferð. Hanna Ziadeh, fjölmiðlafræðingur hjá Det Dansk-Egyptiske Dialoginstitut, sagði að markmið þeirra hafi verið að gera alla dönsku þjóðina ábyrga fyrir teikningunum í Jótlandspóstinum.

Trúarleiðtogarnir héldu því fram í ferð sinni um Miðausturlönd að þeir fengju engan aðgang að dönskum fjölmiðlum og að verið væri að skipuleggja fleiri "hræðilegar niðurlægingar" í Danmörku gegn íslam og múslimum, þ.á.m. að kveikt yrði í moskum. Ziadeh sagði að upplýsingarnar sem  Det Dansk-Egyptiske Dialoginstitut hefur safnað væru aðeins úr tíu viðtölum í jafnmörgum stórum dagblöðum í Miðausturlöndum. Hins vegar hefðu trúarleiðtogarnir talað við miklu fleiri fjölmiðla þar, þ.m.t. margar sjónvarpsstöðvar. Fyrir vikið væri aðeins vitað um hluta af þeim röngu upplýsingum, sem þeir hefðu dreift um Miðausturlöndum, á Vesturlöndum.

Trúarleiðtogarnir hafa ítrekað þvertekið fyrir að hafa sagt annað en sannleikann í ferð þeirra um Miðausturlönd og sagt að allar rangar upplýsingar í arabískum fjölmiðlum væru viðkomandi blaðamönnum að kenna. Ziadeh segir hins vegar að þessar röngu upplýsingar séu svo viðamiklar að ekki sé hægt að útskýra þær einungis með því að um mistök hafi verið að ræða hjá blaðamönnunum. Í viðtölunum megi einnig sjá mynstur þegar kemur að þessum upplýsingum. Varla hafa allir blaðamennirnir, á hinum ýmsu fjölmiðlum í Miðausturlöndum, gert nákvæmlega sömu mistökin?

"Yfirlýst markmið trúarleiðtoganna var að skapa gríðarlega hneykslan í hinum íslamska heimi í því skyni að setja af stað öldu mótmæla sem myndi að lokum neyða Jótlandspóstinn og dönsku ríkisstjórnina til að biðjast afsökunar [á birtingu teikninganna]. En teikningarnar einar og sér voru greinilega ekki nógu grófar. Því fannst trúarleiðtogunum þeir tilneyddir að halda því fram að málið senrist um meira en bara einhverjar teikningar sem birtust í einu dagblaði einn dag. Þetta varð að líta út fyrir að vera hluti af kerfisbundnum móðgunum sem m.a. innihéldu særandi kvikmynd og ritskoðun á Kóraninum og það varð að líta út fyrir að ríkisstjórn og heil þjóð stæði á bak við þessa hatursherferð gegn íslam og múslimum,"segir Ziadeh.

Samkvæmt skoðanakönnun sem gerð var af fyrirtækinu Rambøll Management fyrir Jótlandspóstinn og birt á dögunum eru 53% Dana enn þeirrar skoðunar að rétt hafi verið af blaðinu að birta teikningarnar fyrir ári síðan á meðan 38% telja það hafa verið ranga ákvörðun. Í sambærilegri könnun í nóvember á síðasta ári (áður en óeirðir urðu í Miðausturlöndum á meðal múslima vegna teikninganna, gerðar voru árásir á dönsk sendiráð og byrjað var að sniðganga danskar vörur þar) sögðust 54% að birting teikninganna hefði verið rétt ákvörðun á meðan 25% töldu hana vera ranga.

Í annarri skoðanakönnun, sem birt var í byrjun september sl., sögðust 57% Dana búast við annarri krísu eins og teikningamálinu innan fimm ára. Könnunin sýndi ennfremur að aðeins um þriðjungur Dana telur í dag að mögulegt sé að samræma íslam og lýðræði samanborið við 50% í hliðstæðri könnun fyrir fáeinum mánuðum síðan. Mikill meirihluti Dana vill sömuleiðis strangari innflytjendalöggjöf samkvæmt könnuninni. Önnur nýleg könnun sýnir að einn af hverjum fjórum Dönum er nú mun neikvæðari gagnvart íslam og múslimum í Danmörku en áður en teikningamálið kom til.

Hjörtur J. Guðmundsson
hjorturg(a)hi.is

(Birt áður í enskri útgáfu á vefritinu The Brussels Journal.)

Arnar Þór Stefánsson ræðst á formann Sjálfstæðisflokksins með frekar ómaklegum hætti á Deiglunni í gær. Í grein sem hann kallar "Að þekkja sinn vitjunartíma í pólitík" gerir hann kröfu um að þeir þingmenn sem komu inn á þing 1991 eða fyrr þekki sinn vitjunartíma, standi upp og hætti.

"Höfundur þessa pistilis er þeirrar skoðunar að almennt séð séu 16 ár á þingi feykinógur tími til setu þar. Á þeim tíma geti þingmenn, þó einkum stjórnarþingmenn, komið mörgu því til leiðar sem þeir hafa sannfæringu fyrir, að minnsta kosti meginlínum í þeirri sannfæringu. Þingmenn Sjálfstæðisflokks sem komu inn á þing árið 1991 eða fyrr hafa til að mynda haft öll tækifæri í þessum efnum og nýtt þau reyndar býsna vel. Nú er hins vegar að mati pistilshöfundar komið að leiðarlokum."

Þarna er ómaklega vegið að formanni Sjálfstæðisflokksins en hann hefur eins og allir þekkja, setið lengst sjálfstæðismanna sem hyggjast sitja áfram. Geir kom inn á þing 1987. Af stjórnarþingmönnum hafa einungis hann, Guðni Ágústsson og Valgerður Sverrisdóttir setið síðan þá. Nú má vera að Arnar sé að beina orðum sínum að Guðna og Valgerði en þar sem hann kvartar undan því að þurfa að kjósa þaulsetið fólk í prófkjörum, þá held ég að hann sé að beina þessari ósk sinni til eigin flokksmanna. Þar hittir hann fastast fyrir formann flokksins. En Arnari finnst ekki nóg að velta formanninum. Hann vill líka slá af fjármálaráðherra, sjávarútvegsráðherra, samgönguráðherra og dóms- og kirkjumálaráðherra. Þá vill hann losna við fyrrverandi umhverfisráðherra og formann samgöngunefndar útaf þingi. Arnar er ekki að boða endurnýjun heldur hallarbyltingu!

Það er erfitt að segja hver ásetningur Arnars er. Arnar er úr Mosfellssveit og því er Brútusarlag hans gegn þingmanni heimabæjarins eftirtektarvert.

Lokaorð greinar Arnars eru:

"Þaulseta er ekki göfug hvort sem er í veislum eða á Alþingi. Það er almenn kurteisi að standa upp úr sætum sínum fyrir nýju fólki þegar menn hafa setið að borðum alltof lengi. Þessari kurteisi er almennt ekki fyrir að fara í nægjanlegum mæli hjá þeim þingmönnum sem komu inn á Alþingi vorið 1991 eða fyrr. Að þekkja sinn vitjunartíma er góður eiginleiki í pólitík sem öðru."

Það væri sniðugt fyrir Arnar að senda grein sína beint á eftirfarandi aðila í stað þess að vega að þeim undir rós. Þingmenn Sjálfstæðisflokksins sem komu inn á þing 1991 eða fyrr eru: Árni M. Mathiesen, Björn Bjarnason, Einar K. Guðfinnsson, Geir H. Haarde, Guðmundur Hallvarðsson, Sigríður A. Þórðardóttir, og Sturla Böðvarsson.

Krafa Arnars nú er líka krafa um að varaformaður Sjálfstæðisflokksins hætti afskiptum af pólitík eftir 8 ár, þá verður hún fimmtug. Guðlaugur Þór, Birgir Ármannsson og Sigurður Kári  hætti á þingi ekki síðar en eftir 12 ár en þá verða þeir tveir fyrrnefndu um fimmtugt og Sigurður 45 ára, öllsömul greinilega "over the hill".

Það er ekki árafjöldinn sem ræður erindi manna heldur spurningin hvort viðkomandi stjórnmálamaður hafi sýn og markmið, hvort hann eigi hugsjónir og hugmyndir sem eiga erindi inn í sali alþingis. Það má vera að einhverjir þingmenn missi erindi sitt á 16 árum en sumir missa það enn fyrr. Það er sérstaklega sárt að sjá menn sem hafa gefið sig út fyrir að vera málsvarar einkaframtaks og frjálshyggju ausa úr sjóðum almennings um leið og þeir komast í aðstöðu til þess. Svoleiðis stjórnmálamenn missa erindi sitt strax og þeir svíkja hugsjónir sínar og þurfa engin 16 ár til.

Friðjón R. Friðjónsson
www.fridjon.blog.is

Kanadíski rithöfundurinn John Ralston Saul hélt því fram í ræðu að frjáls viðskipti væru ekki leiðin til aukinnar hagsældar. Hann hélt því fram í sömu ræðu að besta leiðin að hagsæld þjóða væri að setja upp nógu skýr lög um milliríkjaviðskipti og jafnvel viðskiptahindranir sem kæmu í veg fyrir yfirburðastöðu stórfyrirtækja á alheimsmarkaði.

Ralston Saul endurspeglar hér viðhorf margra vinstri manna og þeirra sem almennt eru á móti hnattvæðingunni. Hann heldur því fram að hnattvæðingin sé rekin áfram á græðginni einni saman og í stað þess að stórfyrirtæki hafi ráðandi markaðsafl í sínu eigin landi nái þau ráðandi markaðsafli á alþjóðamörkuðum og minnka þannig frelsi manna til athafna og draga úr möguleikanum á velferðarþjónustu ríkja. Hann bendir á að fyrirtæki sem áður hafi borgað 45% tekjuskatt borgi nú í flestum löndum undir 20% skatt og það sé til komið af því ríkin vilja vera ,,samkeppnishæf á alþjóðamarkaði.” Saul heldur því fram að vegna þessara ,,lágu” skatta sé því minna fjármagn sem ríkin hafa til að sinna velferðarþjónustu og menntamálum.

Allt fjármagnið er að hans mati komið í hendurnar á þeim fáu sem hafa yfirtekið markaðinn. Andstæðingar hnattvæðingar telja að auður þjóðanna safnist á fáar hendur eftir því sem hnattvæðingin sé meiri. Með hugmyndina að ,,jafna” auð manna og þjóða að leiðarsljósi hafa þeir beitt sér gegn frjálsum viðskiptum og afnámi viðskiptahindranna.

Saul heldur því einnig fram, sem er mjög athyglisvert og vel þess virði að skoða, að stjórnmálamenn séu að afhenda alþjóðafyrirtækjum völd sín með því að opna fyrir frjáls viðskipti sem ýta undir frekari hnattvæðingu. Hann spyr hvernig fyrirtæki ætli sér að reka velferðarkerfi? Stjórnmálamenn og leiðtogar þjóðanna vita að hans mati hvað þjóðinni er fyrir bestu og hvernig kerfi þarf að reka í sínu eigin heimalandi. Hann telur að fyrirtæki eða ,,markaðurinn” sé ekki hæfur til að taka ákvarðanir um slíkt. Fyrirtæki sjái ekki um að reka velferðarkerfi einstakra þjóða eða sjá þeim fyrir menntun.

Af hverju hnattvæðing
Miðstýringu stjórnmálamanna af daglegu lífi borgarans hefur verið aflétt að miklum hluta. Mörg stór ríkisfyrirtæki hafa verið seld, má þar helst nefna ríkisbankana tvo og nú nýlega Landssímann. Svipuð þróun hefur átt sér stað erlendis. Þegar einkaaðilar eignast fyrirtækin (eða stofna sín eigin) þá hafa þeir fullkomið frelsi til að hefja útrás og athafna sig á alþjóðavísu. Íslensku bankarnir, Baugur, Össur, Marel og fleiri fyrirtæki hafa frelsi til að athafna sig erlendis.

Ástæðan fyrir hnattvæðingunni er eins og áður hefur komið fram að ríkin sjá sér hag í því að stunduð séu frjáls alþjóðaviðskipti. Jafnvel þó að einstaka ríki neiti af pólitískum ástæðum að gefa eftir höft sín á ákveðnar vörur (til dæmis Íslendingar með sjávarútveg og Frakkar með landbúnað) þá er í heildina litið viðurkennt að frjáls viðskipti efla hag þjóðanna. Það eru ekki ríkin sjálf sem standa í alþjóðviðskiptunum heldur leyfa þau fyrirtækjunum að sjá um slíkt.

En af hverju? Nálgumst við viðskipti við þriðja heiminn af kærleikanum einum saman? Líklega ekki. Við leitumst ekki því að skipta við ríki af því að okkur þyki svo vænt um fólkið þar. Hér skal nú ekki gert lítið úr bróðurkærleikanum en hafa ber í huga að manninum er einungis hæft að þykja vænt um sína nánustu, maka, börn, ættingja og svo framvegis, jafnvel þjóð ef þjóðin er lítil eins og Ísland. Nei, þjóðirnar sjá sér það í hag að stunda viðskipti sín á milli. Jafnvel þó að hlýtt sé hugsað til fátæku landanna í suðri og austri, er ljóst að það er beggja hagur að viðskipti eigi sér stað milli þeirra og ,,okkar.”

Það mál vel vera að vinstri menn hafi eitthvað til síns máls þegar þeir segja að einstaka fyrirtæki hafi ráðandi markaðsstöðu á alheimsmarkaði vegna hnattvæðingarinnar. Þá skal hins vegar minnast á að markaðurinn er opinn og í raun og veru endalaus. Það er alltaf hægt að stofna ný fyrirtæki og hefja rekstur. Það gildir sama lögmála í alþjóðaviðskiptum um samkeppni eins og annars staðar. Það er alveg rétt hjá John Ralston Saul að fyrirtæki sjá ekki um að reka velferðar- og menntakerfið. En hann gleymir því að frjáls milliríkjaviðskipti auka hagsæld þeirra þjóða sem taka þátt í þeim og skila fjármagni í ríkiskassann þó svo að það fjármagn sé ekki innheimt með beinni skattheimtu. Það er ljóst að sósíalisminn hefur blindað Saul að öllu leyti. Hagsæld milliríkjaviðskipta hefur ekkert með hægri-vinstri stjórnmál að gera. Hagsæld af milliríkjaviðskiptum er staðreynd.

Og þá er það stóra spurningin, stafar lýðræðinu ógn sökum hnattvæðingar? Svar mitt er að svo sé ekki. Eins og áður sagði hafa stjórnmálamenn minnkað ítök sín og þá sérstaklega í viðskiptum. Stjórnmálamenn geta í einhverjum tilvikum leyst ágreining um viðskiptasamninga milli ríkja og mótað stefnu alþjóðaviðskipta. Það eru hins vegar þeir einkaaðilar sem viðskiptin stunda sem sjá um restina.

Lýðræðinu stafar frekar ógn af alþjóðastofnunum eða fyrirbærum eins og Evrópusambandinu. Þegar lítill hópur manna tekur afdrífaríkar ákvarðanir fyrir fjöldann án þess að vera kosinn (líkt og framkvæmdarráð ESB gerir) er alltaf hætta á að lýðræðið sé á undanhaldi. Hér skal ekki fullyrt að slíkt eigi sér stað hvorki hjá Sameinuðu þjóðunum eða Evrópusambandinu en hættar er vissulega fyrir hendi. En eins og komið var að hér áður er alþjóðakerfið að mestu stjórnleysa og því lítil hætta á að lýðræðinu sé ógnað.

Gísli Freyr Valdórsson
gislifreyr(a)simnet.is

Það er rúmlega mánuður síðan umræða um ofurlaun og ójöfnuð fór af stað í þjóðfélaginu. Þá hlupu sósíalistar upp til handa og fóta og létu öllum illum látum um það hvað lífið á Íslandi væri nú erfitt og vont. Allt í einu var ,,samfélagsleg ábyrgð” orðin útþynnt orðahugtak sem hver stjórnmálamaðurinn og verkalýðsfrömuðurinn notaði sér máli sínu til framdráttar í þeirri umræðu sem fór fram á þessum tíma. Nú er hins vegar liðinn meira en mánuður og umræðan löngu búin. Hvorki Össur, Ingibjörg, ASÍ, Guðni né nokkur annar virðist hafa áhyggjur af því lengur hvað fólk hefur það slæmt og hvað fáir útvaldir hafa það allt alltof gott.

En það er athyglisvert að skoða hvernig umræðan fór fram og hver niðurstaðan varð. Ekki stendur til að gera það hér í löngu máli en þó verður stiklað á stóru.

Um leið og Ríkisskattstjóri var búinn að sitja sveittur yfir því að taka til lista yfir þá sem mestu skattana hefðu greitt og sent fjölmiðlum (enda algjört forgangsatriði á þeirri stofnun) fór allt í háaloft. Allt í einu kom í ljós, vinstrimönnum til mikillar óánægju, að til væri fólk á Íslandi með allt of háar tekjur.

Fyrrnefndir sósíalistar byrjuðu á því að ráðast á þessa örfáu menn sem hafa svokölluð ,,ofurlaun” (sem reyndar eru ekki laun heldur ýmiss konar tekjur). Síðan átti að taka lífeyrissjóðina fyrir. Össur og Ingibjörg kölluðu á ,,samfélagslega ábyrgð” lífeyrissjóðanna sem ættu hlutabréf í þessu fjármálafyrirtækjum sem væru að borga allt of há laun. Allt í einu áttu lífeyrissjóðir að hætta að ávaxta fjármagn sitt eins mikið og mögulegt var því að um það bil 10 – 15 manns á Íslandi voru á allt of háum launum að þeirra mati. Þau reyndar töluðu aldrei um hvað væru eðlileg laun en það átti kannski ekkert að fylgja umræðunni?

Flestir þekkja framhaldið og því óþarft að hafa fleiri orð um það. Nema hvað. Er það ekki einkennilegt að málið hafi ekki verið alvarlegra en það að nú er þessari umræðu lokið. Segir það ekki eitthvað um það fólk sem hafði hvað háværustu orðin um þetta ,,hræðilega” ástand sem hér hafði myndast á landinu að umræðan hafi endað í ekki nema 3 vikur?

Nei, ég held að í enn eitt skiptið hafi hinn ,,tónlausi lúður” Samfylkingarinnar blásið innihaldslausu lofti. Íslendingar hafa það alla jafna nokkuð gott og sú staðreynd að nokkrir skuli hafi það ,,ofurgott” gerir aðra ekki fátækari. Það er hlægilegt (en reyndar líka hættulegt) að stjórnmálamenn hafi hvatt lífeyrissjóði landsins til að leggja til hliðar áætlun sína um að hámarka fé sjóðsfélaga og sinna frekar tilfinningastefnu sinni (stjórnmálamannanna).

Ætli ég myndi hafa það betur ef Lífeyrissjóður Verslunarmanna myndi taka fé sitt úr þeim fyrirtækjum sem fært hafa sjóðnum mikinn ávöxt til þess eins að lækka laun örfárra manna? Myndi Samfylkingin bæta mér það upp? Munum við eiga von á því í vetur að vinstri flokkarnir flytji frumvarp þar sem reynt verður að ,,komast yfir” þetta fjármagn? Guðni Ágústsson lét nú hafa eftir sér að ,,ríkið þyrfti að taka meira af þessu til sín” – það var eins og talað úr hjarta Marx og efni í aðra grein.

Góða helgi...

Gísli Freyr Valdórsson
gislifreyr(a)simnet.is