Ríkið styrkir Guð og Háskólann

Í Undralandi eiga allir kost á að fara mánaðarlega í klippingu. Þeir sem kjósa að fara í klippingu velja sér hárgreiðslustofu. Þar er hár þeirra klippt fyrir ekki minna en 1500 krónur. Þeir sem vilja hins vegar ekki láta klippa á sér hárið, þeim ber að láta ísbúðina Brynju fá sinn 1500 kall. Greiðandinn fær ekki endilega ís fyrir vikið, en hann niðurgreiðir í það minnsta ís fyrir aðra. Enginn skal sleppa við að borga 1500 kallinn. 1500 krónurnar eru ,,hársnyrtigjald", sem innheimt er af stjörnvöldum, og hárgreiðslustofur (og ísbúðin Brynja til vara) fá í sínar hendur.

Á Íslandi eiga allir þess kost að tilheyra trúfélögum. Þeir sem það vilja, velja sér trúfélag í samræmi við sannfæringu sína. Það kostar ekki minna en 8500 krónur á ári að vera í trúfélagi. Þeir sem að vilja ekki tilheyra neinu trúfélagi skulu láta Háskóla Íslands fá sinn 8500 kall. Þeir sem ekki vilja stunda nám við Háskóla Íslands þurfa líka að borga. Enginn skal sleppa við að borga 8500 kallinn. 8500 krónur eru ,,sóknargjald", sem innheimt er af stjórnvöldum, og komið er í hendur trúfélaganna og Háskólans.

Hvað ef Jón Jónsson, sem ekki er í neinu trúfélagi, vill t.d heldur styrkja Háskólann á Akureyri eða jafnvel fá að halda peningunum sínum sjálfur og spara, styrkja krabbmeinsfélagið eða fara út að borða á Grillinu? Þá er hann bara óheppinn. Hvers vegna ætti hann að ráða því sjálfur hvort hann greiði 8500 krónur, eða í hvað þær fara? Hann er ekki eins klár og Jóna Jónsdóttir stjórnmálamaður. Hún veit að best er að láta Jón gefa Háskóla Íslands 8500 krónur. Jón myndi bara eyða peningnum í vitleysu. Þar sem það kostar 8500 krónur að vera í trúfélagi, þá er eins gott að það kosti líka 8500 krónur að vera ekki í trúfélagi.

Og í annað þessu tengt...

Stjórnmálamenn eru valdameiri en Guð sjálfur að því er virðist. Samkvæmt 62.grein stjórnarskrárinnar er kirkja Guðs einmitt styrkþegi stjórnmálamannanna. Þar segir að hin evangeliska lúterska kirkja skuli vera þjóðkirkja á Íslandi, og að ríkisvaldið eigi að styðja hana og vernda.

Hvernig gæti Guð viðhaldið og verndað kirkjuna án aðstoðar stjórnmálamanna? Það er eins gott að ríkisvaldið aðstoði Guð við það að viðhalda þessari stofnun sem hann kom á fót. Guð nýtur góðs af miskunsemi Ríkisins almáttuga, náðarsamlegast.

Allt kristnihald í nokkurri mynd hefur lagst af í löndum þar sem skilið hefur verið milli ríkis og kirkju, eins og sést best í Bandaríkjunum.

En af öllum öfugmælum slepptum, þá tel ég að það sé í þágu allrar sanngirni, og kristninnar sjálfrar, að skilið sé milli ríkis og kirkju hið snarasta.

Sindri Guðjónsson
[e-mail]