Að slá ryki á Gaza

Þar sem að mikið hefur verið fjallað um Gaza-svæðið og brottflutning Ísreala þaðan að undanförnu í fréttum og fjölmiðlum, finnst mér alveg upplagt að ég tjái mig aðeins um þetta mál.

Í byrjun ágúst heyrði ég Svein Rúnar Hauksson (formann samtakanna Ísland-Palestína) halda því fram í útvarpinu að Ísraelar væru að yfirgefa Gaza til að slá ryki í augu okkar. Mér ofbauð þessi fullyrðing og slökkti á tækinu. Ísraelar yfirgefa 32 bæi, en nútíma Gyðingabyggðir hafa verið á Gaza svæðinu síðan 1946. Ísraelskir bændur fluttu út afurðir frá Gaza fyrir um 100 milljón dollara á ári, Ísraelar útveguðu 15000 Palestínumönnum á svæðinu vinnu, eyðileggja þurfti 38 synagogur og 7500 börn á skólaaldri þurftu að flytjast búferlum og fara í nýja skóla. Síðast en ekki síst kostar brottflutningurinn frá Gaza 600.000.000 dollara. Dýr sýndarmenska það! Er þetta nú ekki einum of mikið á sig lagt til þess eins að reyna að villa um fyrir Sveini Rúnari og umheiminum? Í ljósi þess hve miklu er fórnað ætti ekki nokkrum manni að detta það í hug að hér sé um tilraun til að sýnast og blekkja. Slík sýndarmenska er einfaldlega alltof dýr. Verið er að taka raunveruleg og erfið skref til þess að reyna að ná sáttum.

Á forsíðu Morgunblaðsins þann 19.ágúst var sagt frá aðgerðum Ísraelshers til að flytja brott óviljuga ísraelska landnema frá Gaza. Í fréttinni var tekið fram að Ísraelar hefðu tekið Gaza svæðið af Palestínumönnum í sex daga stríðinu árið 1967, og að nú væru Ísraelar loksins aðyfirgefa svæðið 38 árum síðar. Það sem ég hef við þetta að athuga er það að Gaza ströndin var tekin af Egyptum en ekki af Palestínumönnum í sex daga stríðinu árið 1967. Gaza svæðið tilheyrði Ottómann Tyrkjum frá 1517 og fram að fyrri heimstyrjöld. Bretar réðu yfir Gaza frá fyrri heimstyrjöld og til ársins 1948, og frá1948 til 1967 tilheyrðið svæðið Egyptalandi.

Þess má einnig geta að þó að Ísraelar yfirgefi Gaza fyrst nú, þá buðust þeir til þess fyrir nokkrum árum þegar að Ehud Barak þáverandi forsætisráðherra Ísraels, bauð Yasser Arafat hér um bil allt Gaza svæðið og Vesturbakkann, og að auki hálfa Jerúsalem.* Það sem Ísraelar vildu á móti var friður. Friðarverðlaunahafinn Arafat sagði einfaldlega nei, enda byggði hann tilveru sína á stríði fyrir frelsun Vesturbakkans, Gaza og Jerúsalem. Hann gat ekki lagt niður vopnin, ekki einu sinni til að ná fram markmiðum sínum. Arafat sauð saman einhvern rökstuðning til að hafna friðarboðinu. Réttilega er hægt að segja að sá bræðingur hafi verið framreiddur til að slá ryki í augu umheimsins.

Ísraelar eru nú farnir frá Gaza, og eru að yfirgefa fjórar af byggðum sínum á Vesturbakkanum. Síðan ég byrjaði að fylgjast með þróun mála fyrir botni miðjarðarhafs hefur mér aldrei þótt horfurnar friðvænlegar. Mér lýst ágætlega á þessar aðgerðir Sharon-stjórnarinnar, og ég vonast til að þær hjálpi til að hið ómögulega gerist, að menn nái sáttum í Landinu helga.

Sindri Guðjónsson

* Til gamans og glöggvunar: íbúaþróun í Jerúsalem:

Ár       Gyðingar    Múslimar

1844      7.120            5.000

1896    28.112            8.560

1931    51.222          19.894

1948  100.000          40.000

2000  530.400        204.100

Powered by Hexia